7 Nisan 2013 Pazar

Film izlemek hiç böyle güzel olmamıştı

Mutluluğum içime sığmıyor.
Aşkı koklamaya doyamıyorum.
Ama o mutluluğun panik hali sarıyor bazen.
O kadar huzursuz yıllar geçirmişim ki paniğe kapılıyorum acaba bişey mi olacak diye?
Film izleyemezdim ben.
Çok yalnız hissederdim izlerken.
Şimdiyse öyle keyifli ki.
Onu karşıma çıkaran, kısmetime yazan rabbime şükürler olsun.
Onunla herşey daha keyifli.
En güzeli de hiç görmediğiniz açılardan bakarak yorumlar yapması:)
Zeki kocam, bal kocam...
Çok seviyorum onu.

Özlemmm

Zaman değişken bir kavram 1 saat hep aynı uzunlukta değil. Hızla geçen hafta sonlarımın bu sefer 2 ay gibi geçmesi gibi. Eşim eğitim için Antalya'ya gitti. Öyle zor geldi ki onsuz olmak. En çok da yemek yerken hissettim yokluğunu. İştahım hiç yok. Yemeklerin tadı bile değişiyor o olmayınca. Yoksunluk hissediyorum. Çok bunaldım.
Bütün evi temizledim sıkıntıdan. Huzursuz uyudum. Facede takıldım. Oyun oynadım. Kitap okudum. Geçmedi. Özledim. Allah daimi ayrılık vermesin. Ayrılıklarla sınav etmesin. Eş çok başka bişey.
İki bedende tek olmak gibi. Birlikte tamam olmak gibi. Allah yarım bırakmasın.